قدم ششم ... تمرینِ مهربانی ...
- پنجشنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۳، ۰۲:۵۱ ب.ظ
- ۶ نظر
سیم خاردار 6 : زود عصبانی می شوم ...
اینجا که رسیدی مکن احساس غریبی
این خانه ی پر مهر تعلق به تو دارد
سلام بزرگوار
اینجا بیشتر عکس می گذارم.مطلب را در وبلاگ فانوس جزیره بخوانید.
با احترام و سپاس
بایگانی
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۴)
- آبان ۱۴۰۰ (۱)
- مهر ۱۴۰۰ (۷)
- شهریور ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۴۰۰ (۳)
- تیر ۱۴۰۰ (۲)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۹ (۵)
- خرداد ۱۳۹۹ (۵)
- آذر ۱۳۹۸ (۴)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۸ (۷)
- تیر ۱۳۹۸ (۷)
- خرداد ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۲)
- فروردين ۱۳۹۸ (۵)
- بهمن ۱۳۹۷ (۶)
- دی ۱۳۹۷ (۹)
- آذر ۱۳۹۷ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- دی ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲)
- آذر ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۲۰)
- مهر ۱۳۹۴ (۲۲)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۵)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۹)
- خرداد ۱۳۹۴ (۳۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۶)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲۵)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲۰)
- دی ۱۳۹۳ (۲۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۳۴)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۹)
- مهر ۱۳۹۳ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۵)
- مرداد ۱۳۹۳ (۸)
آخرین مطالب
-
۰۰/۱۰/۱۴سردار
-
۰۰/۱۰/۱۰برای پدر...
-
۰۰/۰۹/۱۴منو با چه خصلتی میشناسی؟
-
۰۰/۰۹/۱۴وصف العیش، نصف العیش
-
۰۰/۰۹/۱۴سه چیز زیبا
-
۰۰/۰۹/۱۴ناباب نباش...
-
۰۰/۰۸/۰۷دل را ببین...
-
۰۰/۰۷/۳۰سخت نگیر
-
۰۰/۰۷/۳۰چشم بسته
-
۰۰/۰۷/۲۳چیکاره ای؟!...
پیوندها
پاسخ:
سلام مومن...
عاقبتتون به خیر به حق ابوتراب
علی یارت
سلام مومن...
عاقبتتون به خیر به حق ابوتراب
علی یارت
رسول خدا(ص) فرمود:
به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند.
....
زندگی همینه ....
http://bayanbox.ir/view/2437725373136445931/455956-940klk2J.jpg
به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند.
....
زندگی همینه ....
http://bayanbox.ir/view/2437725373136445931/455956-940klk2J.jpg
پاسخ:
بله همینطوره...
بله همینطوره...
در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست . . .
پاسخ:
سخته ولی شدنیه...
سخته ولی شدنیه...
سلام داداشم لطف میکنید منو با نام هیئت عشاق الائمه تهران لینک کنید بعد خبرم کنید لینکتون کنم یا حق
پاسخ:
سلام مومن...
سلام مومن...
اطاعت امر..
ان شاء الله موفق باشید
حق نگهدارت
سلام
این تصویر خیلی منو رنج میده..
این تصویر خیلی منو رنج میده..
پاسخ:
سلام مومن...
چرا؟!!
سلام مومن...
چرا؟!!
سلام علیکم
معذرت از این هم تأخیر در پاسخ به "چرا؟!!"ی شما
از دو زاویه میشه به این تصویر نگاه کرد. یک زاویه همون تمرین مهربانی است که در گام ششم به عنوان یک نمونه مطرح شده که روایات فراوانی این باب انسان را در درک عظمت مقام این گوهرهای گرانبها و منحصر به فرد و بی‌جایگزین به شگفت می‌آورد... وقتی از این زاویه به این عکس نگاه می‌کنی این فرزند یا حالا اجیر رو تحسین می‌کنی که در خدمت این پیر سالخورده و ناتوان هست.. بماند که روایات چقدر از دچار شدن به غرور در این زمینه نهی کردند و اینکه فکر نکنی کاری کردی ...
اما زاویه دوم از نگاه اون پدر و مادری هست که به این سن می‌رسند.. این نگاه و زجری که این عزیزان متحمل می‌شوند مرا آزار می‌دهد.. خدا عزت و سلامتی کامل به همه عنایت کنه تا لحظه آخر روی پای خودشون باشند...
میدونم که در همه این زمین‌گیرشدن و نیازهای سن سالخوردگی درس‌ها نهفته اما از کلّ بر دیگران شدن نگرانم.. وقتی توی مطلبی که از آقای بهجت براتون فرستادم خوندم که ایشون فرمودند گاهی یک لباس پوشیدن که 5 دقیقه زمان می‌برد الان 20 دقیقه وقت می‌بره یا از احوالات علامه طباطبایی می‌شنوم حالم خیلی دگرگون میشه ...
الهی حیات و ممات ما را کریمانه مقرر فرما...
یه یادگاری از آیت‌الله جوادی‌آملی حفظه‌الله تعالی:
یک بیان نورانی از حضرت امیر(سلام‌لله‌علیه) که این‌ها حسابشان جداست این‌ها می‌خواهند تا آخرین لحظه با عزّت و کرامت زندگی کنند. این دعاهای حضرت هم در نهج‌البلاغه از همین قبیل است. به خدا عرض می‌کند خدایا تو ما را آفریدی، حیات دادی، حیات و ممات ما به دست شماست، ما تابعیم، حیات دادی، متشکّریم؛ می‌گیری، اطاعت می‌کنیم؛ اما طوری ما را ببر که با آبرومندی بمیریم اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسی أوَّلَ کَریمَهًٍْ تَنْتَزِعُها مِنْ کَرآئِمی وَ أوَّلَ وَدیعَهًٍْ تَرْتَجِعُهَا مِنْ وَدآئِعِ نِعَمِکَ عِنْدی (خطبه 215) خدایا جان دادی، می‌گیری؛ چشم و گوش دادی، می‌گیری اما این‌طور نباشد که اول چشم و گوش را بگیری، دست و پا را بگیری، بعد جان را بگیری که من حتی به فرزندانم مثل حسن و حسین(علیهماالسلام) محتاج باشم. این کرامت را ببینید.
خب کسی که چشم و گوش از دست داد، دست و پا را از دست داد، فلج شد، بچه‌های او باید از او حمایت کنند. این علی است! این دعا، دعای انسانِ کریم است.
عرض کرد خدایا همه‌ی نعمت‌ها را دادی، همه از توست، ما هم باید تحویل بدهیم، اطاعت می‌کنیم اما اولین چیزی که می‌گیری جان ما باشد نه اینکه اول اعضاء و جوارح ما را بگیری، ما را فلج کنی، محتاج زن و بچه‌مان بکنی، بعد جان ما را بگیری؛ اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسی أوَّلَ کَریمَهًٍْ تَنْتَزِعُها مِنْ کَرآئِمی وَ أوَّلَ وَدیعَهًٍْ تَرْتَجِعُهَا مِنْ وَدآئِعِ نِعَمِکَ عِنْدی.
همین دعای نورانی حضرت امیر که در نهج‌البلاغه هست در دعای عرفه‌ی سالار شهیدان حسین‌بن‌علی(سلام‌الله‌علیه) هم هست. در آن دعا آمده است که خدایا این چشم و گوش را وارث من قرار بده وَ اجْعَل سَمْعی وَ بَصَرِی الْوارِثَیْن مِنّی. یعنی این‌طور باشد که اول جان مرا بگیر بعد به تَبَعِ جان، چشم و گوش گرفته بشود که آن‌ها هم بشوند وارث من. یعنی اول قبض روح است، بعد چشم و گوش به تبع قبض روح از بین بروند، نه اینکه اول چشم و گوش را بگیری بعد جان مرا بگیری.
این معنای دعای نورانی حضرت سیدالشهداء(سلام‌الله‌علیه) است در دعای عرفه که فرمود چشم و گوش مرا وارث من قرار بده. چون وارث بعد از مرگ مورِّث است. گرچه به حسب ظاهر هم‌زمان هستند اما به تَبَعِ رفتن جان، اعضاء و جوارح از بین می‌روند.
دعاگوی شما هستم، برای بنده دعا بفرمایید بزرگوار
یاعلی
معذرت از این هم تأخیر در پاسخ به "چرا؟!!"ی شما
از دو زاویه میشه به این تصویر نگاه کرد. یک زاویه همون تمرین مهربانی است که در گام ششم به عنوان یک نمونه مطرح شده که روایات فراوانی این باب انسان را در درک عظمت مقام این گوهرهای گرانبها و منحصر به فرد و بی‌جایگزین به شگفت می‌آورد... وقتی از این زاویه به این عکس نگاه می‌کنی این فرزند یا حالا اجیر رو تحسین می‌کنی که در خدمت این پیر سالخورده و ناتوان هست.. بماند که روایات چقدر از دچار شدن به غرور در این زمینه نهی کردند و اینکه فکر نکنی کاری کردی ...
اما زاویه دوم از نگاه اون پدر و مادری هست که به این سن می‌رسند.. این نگاه و زجری که این عزیزان متحمل می‌شوند مرا آزار می‌دهد.. خدا عزت و سلامتی کامل به همه عنایت کنه تا لحظه آخر روی پای خودشون باشند...
میدونم که در همه این زمین‌گیرشدن و نیازهای سن سالخوردگی درس‌ها نهفته اما از کلّ بر دیگران شدن نگرانم.. وقتی توی مطلبی که از آقای بهجت براتون فرستادم خوندم که ایشون فرمودند گاهی یک لباس پوشیدن که 5 دقیقه زمان می‌برد الان 20 دقیقه وقت می‌بره یا از احوالات علامه طباطبایی می‌شنوم حالم خیلی دگرگون میشه ...
الهی حیات و ممات ما را کریمانه مقرر فرما...
یه یادگاری از آیت‌الله جوادی‌آملی حفظه‌الله تعالی:
یک بیان نورانی از حضرت امیر(سلام‌لله‌علیه) که این‌ها حسابشان جداست این‌ها می‌خواهند تا آخرین لحظه با عزّت و کرامت زندگی کنند. این دعاهای حضرت هم در نهج‌البلاغه از همین قبیل است. به خدا عرض می‌کند خدایا تو ما را آفریدی، حیات دادی، حیات و ممات ما به دست شماست، ما تابعیم، حیات دادی، متشکّریم؛ می‌گیری، اطاعت می‌کنیم؛ اما طوری ما را ببر که با آبرومندی بمیریم اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسی أوَّلَ کَریمَهًٍْ تَنْتَزِعُها مِنْ کَرآئِمی وَ أوَّلَ وَدیعَهًٍْ تَرْتَجِعُهَا مِنْ وَدآئِعِ نِعَمِکَ عِنْدی (خطبه 215) خدایا جان دادی، می‌گیری؛ چشم و گوش دادی، می‌گیری اما این‌طور نباشد که اول چشم و گوش را بگیری، دست و پا را بگیری، بعد جان را بگیری که من حتی به فرزندانم مثل حسن و حسین(علیهماالسلام) محتاج باشم. این کرامت را ببینید.
خب کسی که چشم و گوش از دست داد، دست و پا را از دست داد، فلج شد، بچه‌های او باید از او حمایت کنند. این علی است! این دعا، دعای انسانِ کریم است.
عرض کرد خدایا همه‌ی نعمت‌ها را دادی، همه از توست، ما هم باید تحویل بدهیم، اطاعت می‌کنیم اما اولین چیزی که می‌گیری جان ما باشد نه اینکه اول اعضاء و جوارح ما را بگیری، ما را فلج کنی، محتاج زن و بچه‌مان بکنی، بعد جان ما را بگیری؛ اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسی أوَّلَ کَریمَهًٍْ تَنْتَزِعُها مِنْ کَرآئِمی وَ أوَّلَ وَدیعَهًٍْ تَرْتَجِعُهَا مِنْ وَدآئِعِ نِعَمِکَ عِنْدی.
همین دعای نورانی حضرت امیر که در نهج‌البلاغه هست در دعای عرفه‌ی سالار شهیدان حسین‌بن‌علی(سلام‌الله‌علیه) هم هست. در آن دعا آمده است که خدایا این چشم و گوش را وارث من قرار بده وَ اجْعَل سَمْعی وَ بَصَرِی الْوارِثَیْن مِنّی. یعنی این‌طور باشد که اول جان مرا بگیر بعد به تَبَعِ جان، چشم و گوش گرفته بشود که آن‌ها هم بشوند وارث من. یعنی اول قبض روح است، بعد چشم و گوش به تبع قبض روح از بین بروند، نه اینکه اول چشم و گوش را بگیری بعد جان مرا بگیری.
این معنای دعای نورانی حضرت سیدالشهداء(سلام‌الله‌علیه) است در دعای عرفه که فرمود چشم و گوش مرا وارث من قرار بده. چون وارث بعد از مرگ مورِّث است. گرچه به حسب ظاهر هم‌زمان هستند اما به تَبَعِ رفتن جان، اعضاء و جوارح از بین می‌روند.
دعاگوی شما هستم، برای بنده دعا بفرمایید بزرگوار
یاعلی
پاسخ:
سلام مومن...
اختیار دارید...
قبول دارم نگاه دوم را هم..اما زمانیه که اون پدر یا مادر، به اون مرحله رسیده باشه..منظورم اینه که طرف وقتی به اونجائی می رسه که احساس شرم می کنه کمک دیگران ولو اینکه پاره ی تنش هم باشه براش سخته...یا حتی بهتره بگیم کمک همسرش هم براش سخت میشه...
اما خب گاهی هم چاره ای نیست...و اگه طرف بخواد این احساس شرم را در خودش تقویت کنه داغون میشه....
فرمایش ائمه را شاید بشه گفت نوعی پیشگیریه اما زمانی که دیگه در اون حالت قرار بگیری و چاره ای نداشته باشی تکلیف چیه؟
الان شما تصور کن جانبازهائی که داریم را...
حالا این جدای از اینه که طرف مقابل که نقش مددکار را داره چه حسی داشته باشه ها...
بدیهیه که اگه او منتی نذاره و تازه با عشق، خدمت رسانی کنه این احساس شرم در مدد گیرنده کمتر میشه ..اما اگه در قبال کارش، منت هم بذاره مسلما مددگیرنده هر چقدر هم بی خیال باشه، اذیت میشه...
سپاس بابت دعاگو بودن شما...
عاقبتتون به خیر به حق ابوتراب
علی یارت
سلام مومن...
اختیار دارید...
قبول دارم نگاه دوم را هم..اما زمانیه که اون پدر یا مادر، به اون مرحله رسیده باشه..منظورم اینه که طرف وقتی به اونجائی می رسه که احساس شرم می کنه کمک دیگران ولو اینکه پاره ی تنش هم باشه براش سخته...یا حتی بهتره بگیم کمک همسرش هم براش سخت میشه...
اما خب گاهی هم چاره ای نیست...و اگه طرف بخواد این احساس شرم را در خودش تقویت کنه داغون میشه....
فرمایش ائمه را شاید بشه گفت نوعی پیشگیریه اما زمانی که دیگه در اون حالت قرار بگیری و چاره ای نداشته باشی تکلیف چیه؟
الان شما تصور کن جانبازهائی که داریم را...
حالا این جدای از اینه که طرف مقابل که نقش مددکار را داره چه حسی داشته باشه ها...
بدیهیه که اگه او منتی نذاره و تازه با عشق، خدمت رسانی کنه این احساس شرم در مدد گیرنده کمتر میشه ..اما اگه در قبال کارش، منت هم بذاره مسلما مددگیرنده هر چقدر هم بی خیال باشه، اذیت میشه...
سپاس بابت دعاگو بودن شما...
عاقبتتون به خیر به حق ابوتراب
علی یارت
چه عکس زیبای انتخاب کردید برای این موضوع...
و احسنت به این پسر....بی شک مطمئن هستم یه روزی این پدر هم نسبت به والدینش اینگونه بوده...چون من اعتقاد دارم از هر دستی بدی از همون دست میگری
این قانون زندگی هست....
التماس دعـــــــــا
یاعلی